
Szkoła Podstawowa w Pomierzynie obchodzi 70-lecie. Przypominamy jej historię.
Nauczyciel i jednocześnie kierownik pan Aleksander Smuga miał wyjątkowo niełatwe zadanie. Uczył w pierwszej polskiej szkole w Pomierzynie, którą uruchomiono 1 września 1946 roku jako czteroklasową szkołę podstawową o klasach łączonych. W latach czterdziestych i pięćdziesiątych ubiegłego wieku w ławkach szkolnych zasiadali również dorośli, którzy w ramach walki z analfabetyzmem uczyli się czytać i pisać, bądź uzupełniali wiedzę z zakresu szkoły podstawowej. W tym czasie warunki do nauki były wyjątkowo trudne, cztery przepełnione uczniami izby lekcyjne, niedostateczna ilość ławek i brak jakichkolwiek pomocy dydaktycznych oraz opału. Niewiele pomogło przeniesienie szkoły do drugiego budynku (dzisiaj posesja państwa Nabereżnych i Brodzików naprzeciwko wiejskiego placu zabaw w centrum wsi). Zrobiło się nieco luźniej, ale nadal były podstawowe braki kadrowe oraz braki w wyposażeniu w sprzęt i pomoce dydaktyczne.
Zarządzenia kierownika Pusia
W tym okresie często zmieniali się kierownicy: Henryk Bidus, Tadeusz Litwin, Mieczysław Mądrzyk, Zbigniew Pruszewicz, Tadeusz Kuśnierek, Stanisław Przybysz, Stanisław Puś. Ten ostatni miał specjalną książkę zarządzeń, które odczytywał na szkolnych apelach. Oto niektóre z nich. Zarządzenie nr 3, 19.04.55 r.„Uczennica klasy VII Wilkanowska Halina poszła na zabawę publiczną w świetlicy PGR, powracając do domu - jak sama oświadczyła - o godz. 10 wieczór. Zapytana przez wychowawcę dlaczego poszła, odpowiedziała, że mamusia jej pozwoliła. Zapomniała jednak Wilkanowska, że uczęszcza do szkoły, jest uczennicą i obowiązuje ją regulaminowe zachowanie, a oprócz mamusi ma coś do powiedzenia wychowawca klasy.“
Zarządzenie nr 4, 19.04.55 r. „Zdarzają się wypadki, że uczniowie w czasie przerwy lub też przed i po lekcjach skracając sobie drogę przechodzą przez dziury w płocie przy szkole. Przypominam, że robić tego nie wolno. Uczennice i uczniów przechodzących przez dziury w płocie, a tym bardziej uczniów, którzy będą robili dziury w płocie niszcząc szkolne mienie, będę surowo karał.”
Nowa szkoła
Lata 60-te to były rządy kierownika pana Jerzego Płachty i nareszcie decyzja oraz oddanie do użytku nowego budynku szkoły z pięknymi i obszernymi salami, nowym wyposażeniem i pomocami dydaktycznymi. To również zagospodarowanie terenu wokół szkoły - było pięknie i nowocześnie.
Mieszkańcy i uczniowie mieli szkołę, o której marzyli! Gdy upłynęło kolejne 10 lat i dyrektorem szkoły został pan Stanisław Labuda, który pełnił tę funkcję do 1986 r., „szkoła kwitła” - w przenośni i dosłownie. W ramach poprawy warunków lokalowych zapadła decyzja o budowie drugiego-dwuizbowego budynku na terenie szkoły.
W zdrowym ciele zdrowy duch
W roku 1986 rządy objął nauczyciel wychowania fizycznego pan Czesław Stąporek. Powstało nowe boisko do piłki nożnej i przeprowadzone zostały renowacje boisk do: koszykówki, piłki ręcznej i siatkówki. Rządy dyrektora Stąporka to czas reform oświatowych: odejście od jednolitego stroju uczniowskiego, wprowadzenie religii, przekształcenie ośmioletniej szkoły podstawowej w sześcioletnią.
To okres, w którym kwitła współpraca z mediami: z „Głosem Pomorza”, „Gazetą Wyborczą”, z dziecięcymi programami telewizyjnymi : „Ciuchcią”, „Klubem pana Rysia”, „ Tik-takiem”.
W tym czasie, w ramach pomocy humanitarnej przebywający na poligonie drawskim żołnierze 94 Batalionu Saperów V-ego Korpusu Armii Stanów Zjednoczonych przeprowadzili wielki remont szkoły, wybudowali nowe boisko do koszykówki i plac zabaw dla dzieci.
Apel 1 września 2002 r. rozpoczął nowy dyrektor, dotychczasowa nauczycielka języka polskiego pani Monika Kawecka, której kadencja trwała do 31 sierpnia 2007 r. W tym czasie zmienił się wizerunek szkoły. Klasy wyposażone zostały w kompleksowe umeblowanie oraz nowoczesne pomoce dydaktyczne, utworzono specjalistyczną pracownię informatyczną oraz pracownię językową. Zmianom warunków technicznych towarzyszyły nadal sukcesy uczniów - głównie artystyczne. W maju 2005 r. przy szkole uruchomione zostało regionalne muzeum - „Izba wsi”. W 2006 r. do użytku została oddana nowa hala sportowa.
Historia lubi się powtarzać i na stanowisku dyrektora zasiadł pan Antoni Gadzina - nauczyciel muzyki.
Rządy dyrektora Gadziny zaowocowały przede wszystkim piękniejszą oprawą muzyczną naszych szkolnych uroczystości, zarówno tych kameralnych, jak i otwartych. Piękne były jasełka i koncerty grane na zakupionej scenie. W świetlicy można było wyświetlać filmy i prowadzić zajęcia metodą „czarnego teatru”, który był bardzo widowiskowy. W kolejnych latach realizowane są unijne projekty edukacyjne, a z tym wiąże się poprawa jakości kształcenia przez zakup tablic interaktywnych, komputerów i programów komputerowych.
To też czas wytężonej pracy i podnoszenia kwalifikacji nauczycieli. W sierpniu 2015 roku zatrudnionych było: 5 nauczycieli dyplomowanych, 8 mianowanych, 3 kontraktowych i 1 stażysta. Rok szkolny 2015/2016 rozpoczęła nowa dyrektor pani Joanna Kulesza, która preferuje nowoczesną szkołę przyjazną uczniowi. Działalność rozpoczęło stowarzyszenie „Pozytywna zmiana”. Szkoła zmienia swój wizerunek. W ramach promocji czytelnictwa powróciła do szkoły biblioteka.